Iedere middag is Ellen van ’t Hof bij haar man in Amandelhof te vinden. “Dat is fijn voor ons allebei. Mijn man is regelmatig erg verward en ik merk dat hij rustiger is als hij mij gezien heeft. Ik ben graag bij hem en verzorg de was. Ook zorg ik ervoor dat hij dingen in huis heeft die hij nodig heeft, voor zichzelf en voor het bezoek dat hij krijgt. En ik doe regelmatig mee met de activiteiten die worden georganiseerd.” 

Kracht van boven  

Ellen doet haar best voor haar man, maar vindt de zorg niet makkelijk. “Ons leven is nu natuurlijk heel anders dan we gewend waren. Hoe ik het volhoud? We zijn gelovig en ik krijg hulp en kracht van boven. Onze Hemelse Vader hoort onze gebeden en hij leidt ons door dit leven. Ik ben vooral heel dankbaar dat mijn man er nog is. Het infarct was echt heel ernstig, Ik ben dankbaar voor elk moment dat we nog samen kunnen zijn. Het scheelt ook dat ik merk dat mijn echtgenoot zich thuis voelt in Amandelhof – en ik ook. Hij wordt er goed verzorgd en ik voel me er prettig. Ik laat hem elke dag met een gerust hart achter.” 

Bewust genieten 

Omdat Ellen zo vaak bij haar man is, moet ze soms andere dingen laten schieten. “Dat was vooral in het begin zo. Je moet keuzes maken. Maar inmiddels kies ik ook wat vaker voor mezelf en ga ik bijvoorbeeld naar de verjaardagen van de kinderen. Maar je kunt niet alles doen – en dat hoeft ook niet. Of ik advies heb voor anderen in mijn situatie? Geniet van de tijd die je nog met elkaar hebt, buit dat uit. Breng zoveel mogelijk tijd met elkaar door en doe dat bewust. Ik zet mijn echtgenoot op de eerste plaats, en dat doe ik met liefde.”